OS dla Marty z Hyuną ~

{Krótki, bardzo krótki One-Shot z Hyuną dla Marty Czarneckiej.}

Idę pośród tłumu, jest tu pełno osób których nie znam,są mniejsi a niektórzy więksi. Czuję się nieswojo, dziwnie...samotnie. Po stracie bliskiej osoby trudno jest się przyzwyczaić do otaczającego Cię świata. Minął już rok, jednak ja nadal trzymam ten ból w swoim małym serduszku...

~ 3 dni później ~

Wracałam zmęczona po pracy. Gdy byłam mała chciałam być taka jak moi rodzice, chodzić do pracy nie do szkoły, jednak teraz z wielką chęcią zamieniłabym się. Wykończona mijałam Seulskie uliczki, było już dość późno, oczy same kleiły mi się. Po chwili zorientowałam się że leżę na ziemi.

-Ojejku! Przepraszam- Usłyszałam męski głos- Wszystko dobrze?

-T-tak, przewróciłam się- Odpowiedziałam z lekkim uśmiechem- Jest dobrze, dziękuję.

-Zraniłaś się- Oznajmił, pomógł mi wstać- Boli?

Powoli postawiłam nogę, krew pobrudziła moje rajstopy. Czułam straszliwy ból, jednak się w ogóle nie odzywałam.

-Trzeba to opatrzyć- Powiedział, położył swoją rękę na moim ramieniu- Choć, pomogę Ci.

Niepewnie zrobiłam krok, nie wiedziałam czy iść z nim, czy nie. Poszłam. Droga minęła nam szybko, nawet nie zorientowałam się że doszliśmy do jego przytulnego, małego mieszkania. Czułam się tam swobodnie. Jasno niebieskie ściany dawały ukojenie, idealnie pasowały do reszty otoczenia. Powoli usiadłam na białej sofie.

-Chcesz coś do picia?- Zapytał, uśmiechnął się- Tak w ogóle nazywam się Lee Shin.

-Tak, jakbym mogła prosić o herbatę- Odpowiedziałam, odwzajemniłam uśmiech- Miło mi, nazywam się Hyuna.

Shin podał mi kubek z ciepłym napojem, po chwili zniknął, a jak wrócił miał w ręku wodę utlenioną oraz plaster i bandaże. Był naprawdę miły. Czas mijał nam bardzo szybko, miło mi się z nim rozmawiało, czułam się jakbym znała go wieki! Nim się spostrzegłam była już dwudziesta-druga. Niestety, musiałam już wracać. Nalegał aby mnie odprowadzić, jednak ja się nie zgodziłam na jego propozycję, oznajmiłam że dam sobie świetnie radę. Wymieniliśmy się numerami telefonów, aby umówić się na kolejne , miłe spotkanie a następnie podziękowałam mu za pomoc i opuściłam jego mieszkanie. Na samą jego myśl uśmiechałam się do niego, serce biło mi mocniej, jednak ja nie chciałam tego... Czy to było te 5 minut? Miłość po pierwszych słowach, pierwszym spojrzeniu?

Scenariusz z Hyuną dla Marty Czarneckiej

1:

Fani nadal krzyczeli jej imię

HyunA: Ah!

Upadła na ziemię. Tłum zbliżył się do niej. HyunA usiłowała wstać, ale nie mogła. Nagle para ramion wyciągnęła ją z tłumu .Fani zaczęli gonić.

HyunA: Dziękuję – Powiedziała do Ciebie

Ty: Nie ma problemu.

Posłałaś jej uśmiech, ona odwzajemniła go.

HyunA: Nie przewidziałam tego, dziękuję za pomoc

Zachichotałaś

Ty: Nie ma sprawy. Nie mogłam pozwolić, aby coś Ci się stało, jestem twoją fanką.

HyunA: Jejku, nie sądziłabym że fan tak swobodnie by do mnie coś powiedział

Ty: Nazywam się ____ Cieszę się że mogę z tobą porozmawiać

2: Gdy pieczecie babeczki

Ah ~ Cudownie pachnie, de-li-cje! Keke ~To mnie nie dziwi, ponieważ piecze je moja najlepsza przyjaciółka *Uśmiecha się*

{Wiem, masakryczne! Wybacz, ale jak mówiłam...nie mam w ogóle weny, mimo to mam nadzieję że jakoś ujdzie od biedy}