Mianhe

Kochani! Wiem że długo mnie tutaj nie było, że z dnia na dzień porzucałam swoje opowiadania i zaczynałam nowe i tak dalej. Jest mi głupio z tego powodu. Postanowiłam że kończę z pisaniem blogów... Nie mam do tego talentu, a po co zaśmiecać internet i zabierać wasz cenny czas kiedy mogę zrobić miejsce na coś o wiele, wiele lepszego ? Nie będę pisała jakiejś wymówki typu "Nie mam czasu" , "Mam za dużo nauki" i tak dalej, bo naprawdę czasu mam mnóstwo, nauki mało i cały dzień nic nie robię tylko słucham K-pop i przeglądam blogi wspaniałych autorek! Z wielkim bólem na sercu chcę się pożegnać z tym co tutaj "naskrobałam" i przeprosić ważne dla mnie osoby:
'Chae Rea - Przepraszam, ale jakoś nie mogę tego pisać... uznałam że nie mam talentu
Takashi Oppa- Tak, wiem >.< Dostanę opiernicz za to, ale no Oppa! Nie chcę już tego pisać, to nie ma sensu... mimo to dalej dla siebie będę pisała opowiadanie w których są pewne osoby, i na pewno je przeczytasz ^.^
Nessa-Chan - Wybacz! NIe bij! Nie krzycz!

Także bardzo chcę podziękować osobą wyżej wymienionym za to dawały mi wiecznie wsparcie, porady i zawsze mogłam na nich liczyć... Jeszcze chcę bardzo podziękować Boo Unnie i 'Chae Rea za to że były moją inspiracją i mogłam brać z nich przykład. Na koniec podziękuję jeszcze Pandzie , za to że on dawał mi najwięcej pomysłu do moich opowiadań. Domii, Tobie dziękuję za to że podawałaś mi przykłady, pomagałaś, zawsze dzieliłaś się ze mną pomysłami i dziękuję z całego serduszka za to że nie raz mnie powstrzymywałaś przed odejściem.

Jeszcze raz przepraszam wszystkich i bardzo im za wszystko dziękuję.

Będę tęsknić ~ Juui Neko

Destiny - Why Me ?

~ Wczesnym rankiem promienie słońca wpadły do mojego pokoju. Otworzyłam oczy i przez dłuższą chwilę wpatrywałam się w sufit. Powoli, leniwie wstałam i ruszyłam do łazienki, wzięłam szybki prysznic a następnie ubrałam biały sweterek z kołnierzykiem w kwieciste wzorki , czerwoną spódniczkę oraz czarne rajstopki. Gdy tylko opuściłam pomieszczenie po całym piętrze rozległa się piosenka "GD - One of kind" , szybko pobiegłam aby odebrać telefon.

-Yoboseyo * ?- Zapytałam - Kto mówi?

-Tiffany? Tu Park Seuk Oppa- Mówił- Potrzebuje twojej pomocy.

-Oppa! Annyeong*!- Przywitałam się - Ye*? O co chodzi?

-Widzisz, w mojej kafejce jestem dzisiaj sam, dałem wszystkim wolne, ale zapomniałem że muszę mieć otwarte - Opowiadał - Jednak sam nie dam rady. Mogłabyś mi pomóc?

- Yhym . Oczywiście - Zgodziłam się z wielką ochotą - Za chwilkę będę.

Rozłączyłam się i szybko założyłam buty a następnie wybiegłam z domu kierując się w stronę kafejki. Po kilku minutach byłam obok celu. Weszłam do środka.

- Jestem- Krzyknęłam gdy zauważyłam że nikogo nie ma w środku - Halo?

- Unnie!- Ucieszona Nessa krzyknęła na mój widok - Jejku, czekałam na Ciebie!

- Annyeong Ness -Byłam zadowolona że Kim także tutaj była - Także będziesz pomagać? 

- Ye. Park po mnie zadzwonił - Oznajmiła z szerokim uśmiechem - Zapowiada się świetna zabawa!

Chwyciła mnie za rękę i zaprowadziła do kuchni. Przywitałam się z chłopakami. Zadowolona zabrałam się za pieczenie ciasteczek, uwielbiałam takie rzeczy gdy byłam mała. Moja koleżanka robiła babeczki , Jin Oppa stał za ladą a Seuk Oppa sprzątał. Szybko się ze wszystkim uwinęłam, zostało jednak dość sporo roboty z wypiekami , jednak moja przyjaciółka sama chciała się tym zająć. Nie wiedziałam czym mam się zająć , jednak wpadłam na pomysł aby być kelnerką . "Szefowi" spodobał się ten pomysł, szybko poleciałam po notesik. Chłopaki pojechali po składniki do ciastek i innych słodkości oraz po coś do picia a mnie i Kim zostawili. W środku siedziała jedna , starsza pani popijając różaną herbatkę i czytając książkę. Usiadłam na stołku i czekałam na kolejnego klienta . 

- Annyeong - Usłyszałam męski głos - Widzę nową śliczność. Jak Ci na imię , piękna?

- A- Annyeong - Odpowiedziałam troszkę speszona -Tiffany, nazywam się Tiffany. Co podać?

- Hym... poproszę kawę mleczną - Mówił z błyskiem w oko- A na dodatek panienkę Tiffany.

- Joesonghabnida *- Zaczęłam- Niestety drugiej części pańskiego zamówienia nie mamy w naszym menu. 

Niezbyt zadowolona zabrałam się za wykonanie napoju. Klient usiadł na dworze. Zaniosłam mu zamówienie. Nikogo wokół nie było, wszyscy prawie pracowali , co jakiś czas jakaś osoba przechodziła obok wykonując różne rzeczy na telefonie, słuchając muzyki ewentualnie rozmawiając . Chłopak złapał mnie za rękę , drugą delikatnie zatkał moje usta. Po chwili za prowadził mnie na tyły budynku. Po moim policzku spłynęła łza, byłam wystraszona. 

- Nie bój się- Mówił- Nic Ci nie będzie

Nagle zabrał dłoń z moich ust i złożył na nich namiętny pocałunek .

-Odejdź!- Krzyknęłam - Zostaw mnie!

Starałam się wyrwać, ale mi się nie udało. Ciemnowłosy składał pocałunki na mojej szyi , zaczęłam płakać, chciałam krzyczeć, wołać o pomoc... ale nie mogłam. Odwróciłam głowę w drugą stronę.

- Proszę, zostaw mnie- Wyszeptałam ze strachem - Błagam.

- Jesteś śliczna- Mamrotał - Bardzo śliczna. 

Zamknęłam oczy, przez myśl przeszły mi najgorsze scenariusze , naprawdę się bałam. Płakałam coraz bardziej, dławiłam się własnymi łzami. W pewnym jednak momencie usłyszałam głos Jin Jong'a.

- Zostaw ją! - Krzyknął wściekły -Słyszysz ?!

Nie patrzyłam na to co się tam działo , czekałam, tak po prostu.  Gdy zrobiło się cicho nadal stałam tak jak cały czas, łzy nadal spływały po moich bladych policzkach . Ktoś mnie przytulił, powoli zerknęłam na daną postać. Był to czarnowłosy.

- Jestem tu , spokojnie- Szeptał - Ci... spokojnie, nie płacz.

-Oppa, Gomawo - Mówiłam cicho nadal ze strachem - Gomawo*

Wziął mnie na ręce i zaniósł przez tylne drzwi do kuchni. Wtuliłam się w niego. Po chwili posadził mnie na krześle i podał szklankę wody. Reszta przerażona patrzyła na mnie.

- Co się stało? - Zapytała brązowowłosa - Tiff, co się stało? Gdzie byłaś?

- Ktoś się do niej dopierał - Powiedział wciąż ze złością w głosie- Nie ważne, nie ma tematu.

- Trzeba zadzwonić na policję - Oznajmiła Nessa- I to jak najszybciej.

- Nie! - Krzyknęłam - Nie trzeba, jest w porządku ...

Jeszcze przez kilka minut próbowała mnie przekonać, jednak ja postawiłam na swoim ... zgodzili się. 

                                                                  ~♥~

Wreszcie zakończyliśmy ten męczący dzień w kafejce.  Mimo wydarzenia z poranka, czułam się dobrze, może dlatego że wspaniałe osoby mnie otaczały ? Może czułam się bezpiecznie, spokojnie? 

- Hej, wiecie co ? Mam pomysł. - Powiedziałam - Może będziecie nocować dzisiaj u mnie ? Jutro i tak mamy wolne. Tylko że jedna osoba musiała by spać w salonie , kanapa jest rozkładana ... więc

- Ja mogę spać u Ciebie w pokoju, na materacu - Wtrąciła Ness - A oni w drugim, o ile dobrze pamiętam to tam także jest rozkładana kanapa.

Wszyscy zgodziliśmy się na ten pomysł. Dopracowaliśmy szczegóły a potem każdy ruszył w stronę swoich domów. Mieli przyjść do mnie za godzinę. Po drodze wstąpiłam do sklepu i zrobiłam bardzo duże zakupy. Gdy kasjerka coś do mnie mówiła, nie słuchałam jej... tylko przytakiwałam, myślami byłam obok dzisiejszego zdarzenia, Jin uratował mnie, martwił się o mnie. Gdy tak o nim myślałam, moje serce biło mocniej... czy, czy ja się zakochałam ? Zapłaciłam za zakupy i poszłam do domu. Pierwsze co zrobiłam, to rozłożyłam materac i dałam czystą pościel dla Nessy, w pokoju obok zrobiłam to samo z kanapą. Tak byłam wszystkim zajęta, że nawet się nie zorientowałam kiedy minęło 60 minut. Gdy miałam zamiar iść do kuchni, rozległ się dźwięk dzwonka do drzwi . Szybko otworzyłam.

- Annyeong! - Przywitałam się zadowolona - Wejdźcie.

Jin przyniósł ze sobą filmy, Seuk przekąski a Kim grę taneczną oraz karaoke. 

                                                  ~*~

Usiedliśmy w salonie, pierwszym naszym planem był horror pod tytułem "Klątwa " ( The Grudge ) . Uwielbiałam straszne filmy, jednak bardzo się ich bałam. Tak się wystraszyłam pewnego momentu, że miskę z popcornem wywaliłam na ziemię. Wszyscy popadli w wielki śmiech. Potem chłopaki wystraszyli mnie że aż podskoczyłam do góry, znów wszyscy zaczęli się śmiać. Zdenerwowana rzuciłam w nich poduszką, odrzucili ją, ale trafili w Nesse , właśnie tak zaczęła się bitwa na poduszki. Potem zaczęliśmy śpiewać karaoke , było naprawdę wesoło . Gdy Park tańczył Jong popchnął go , wtedy on upadł na brązowowłosą. Razem z czarnowłosym mieliśmy z tego wielki ubaw. Około 4 w nocy zmęczenie wzięło nad nami górę, więc wszyscy ruszyliśmy do swoich pokoi. Zmęczona padłam na łóżko i od razu zasnęłam, nie miałam znów koszmarów. To był jeden z moich najlepszych dni w całym życiu... 

Yoboseyo * - Halo

Annyeong * - Witaj

Ye* - Tak

Joesonghabnida* - Przepraszamy 

Gomawo * - Dziękuję

WIEM! Nie było mnie bardzo długo, na dodatek dodałam inne opowiadanie niż powinnam , ale znalazłam je w zeszycie , więc szybko przepisałam i dodałam... tak jest to najgorsze jakie kiedykolwiek napisałam. Jeszcze dodam że wszystkie nominacje wykonam w osobnym poście i prawdopodobnie jutro, ale nie jestem na 100 % pewna . 

Dziękuję za 14 obserwatorów oraz 6000 wyświetleń

Hwaiting!